Masallar anlatılır ve gün biter.

Bir gün alırsan beni kendimden…
Söz konuşmam susar bırakırım düş bulutlarını üzerimize
Gökyüzü ağlar sevdamıza,
Heybetli bir masal yazarız kendimizce.
Sabah olur güneş açar
Bir simitçi tablasını alır kafasına
Bir bir gazeteler okunur
Bir çocuğun dizleri kanar
Bir adam ağlar
Bir kadın çığlık çığlığa kalır İkilemler içinde bir kahkaha kopar
Etraftaki müzik sesleri yankılanır caddelerde
Bir yalnızlık dolar parklara
Salıncaklar boşa sallanır
Sinema salonlarına yeni bir film düşer
Bir intihar kuşu kanatlarını çırpar
Bir ağıt kopar yükseklerden
Bir yıldız kayar Bir çocuk dünyaya açar gözlerini
Bir çocuk yetim kalır

Bir şiir yazılır sevgiliye
Bir el ayrılığa yenik düşer
Bir yürek hastane kokar
İç seslerine yenik düşer insan
Umutlar tükenir
İsyanların ardı arkası kesilmez
Zaman yaşananların tanıklığını yapar
Ağızlarda argo kelimeler
Hayata s…. çekilir
Kaldırımlar p!ç edilir ayak altında
Yaşanan bir çok aşk yamalı
Duygular defolu hale gelmiştir
Sessizliğe bürünür kent
Gece çöker insanlar üzerine Işıklar söner tek tek,
Sokak çocuğu yetiştirir kader
Serseri bakışlar arasında kalınır
Ayyaş ruhlar dolaşır ortalıklarda
Bir kız bohçasını alır kaçar sevdiğine
Masallar anlatılır ve gün biter.