öLüm kapını çaLar birgün ama sen korkmazsın yok olmaktan siğer insanlara ağlamazsın sadece karanlığa hapsolmuş bedeninden ruhunu almaya çalışırsın olmaz tabi yapamazsın.senden geriye birtek cansız bedenin kalır birde yerleri paklamış korkusuz ruhun
acı çeker düşlerin yok olmuşcasına karanlıkta çırpınır ölmek için.bitsin bu çile istersin yok olsun karanlıklar son bulsun sonsuzluklar. ve sonra birgün çıkarsın dışarıya dışarısı sisli ve etrafın loş ruhsuz insanlar arasında dolaşıyor ruhun korkunç dimi? soysuzlar için de kalma yalnızlığım.. hani sne o kalp kıran zalimlerden olamazdın ama oldun ve bu kez bu kalpten kovuldun sen ve ağLaya ağLaya vazgeçtim ben senden… ~~siLence~~
korkusuz ölüm
