Keşke geri dönmeseydim de görmeseydim
birden buza dönüşüverdi anıların kimsesiz zamanı
ve ulu orta bir diliminden zaman diye dile gelmiş
seni hecenin düşük zamanı .
ve benim rüyamın
bulanık anlarından
düşünden dönerken üşümüş bir kimsesiz
kıskıvrak yakalanmış yetim sevdanın dokunaklı hüzüne
yüzünü çarptığın bini bire bölüpte
elde kaldığınla yetindiğinde
kısmen ve hükmen resimlerde solgun ..
ayı kim kandırmışsa kandırmış
ya yıldızların yudumsuz bir gökyüzünde
sabaha koşuyorken durdum ortada
kirlerimi terimde atarken
durdum bişey demiyorken
susmak sana susmak böyle bişey…
harika mükemmel
[b]Çok ciddiye almam yaşamı.
Biliyorum yalanlarla dolu olduğunu.
Tam buldum dediğimiz anın
aslında bir kaybetmenin
başlangıcı olduğunu da bilirim….
aslında bilerek birşeylere başlarsın
umutlanırsın o umutlar yeşerir ve biranda
sen sen olmaktan çıkarsın daha doğrusu
bir adam seni sen olmaktan çıkarır sonrası mı?
geceler yatınca hayaller kurarsın
ona dair sana dair hayallerde
ve o hayallerde seni onu biz yaparsın
kendince kendi cümlelerinle
cümlelerde sen yerini bize bırakırsın
biz yerine aşka bırakırsın
aşk yerini bağlanmaya kaptırır
köşe kapmaca gibi dönüp durursun
evet bir adamı seversin
bir adama adarsın kendini
ama bir adam da gidiverir
sana sormadan…
çünkü sen sordun mu hayalleri kurarken ona?
sen umutlanırken sordun mu o biz dediğin adama?
sorgula şimdi kendini sen nerde hata yaptın?
bir adam severek mi?
bir adama umut bağlayarak mı?
bir adama dair hayaller kurarak mı?
onun haberi olmadan…
hangimiz yapmıyoruz
gece yattığımızda heyecan duyarak hayaller kurmayı
en basiti;
hangi kadın beyazlar içinde kendini hayal etmez
herkesin umutları vardır bir adama dair…
bir adam seversin sarar
bir adam seversin yıkar
bir adam seversin aşkıyla doyurur
bir adam seversin;
ardına bakmadan çeker gider…
bu yüzden ki çok ciddiye almam yaşamı
biliyorum yalanlarla dolu olduğunu
tam buldum dediğimiz anın
aslında kaybetmenin başlangıcı olduğunu…
[/b]