Cebimde sadece bugünüm var.. Ne gecmisi hatırlamak, ne de gelecegi görmek istiyorum.. Sadece gitmek istiyorum.. Kaybolmak istiyorum.. Mavide kaybolmak.. Sonunda kırmızıda yanacaksam da, yine de mavide kaybolmak istiyorum… Artık hayatın içinde, ne kadar degerim var bilmiyorum… Sadece umuttu elimde kalan, tükenmezdi belki, en azından ben öyle sanmıştım.. Ama umudumda yok artık.. Gec oldu belki ama anladım.. Hayat zormuş cidden…. Bıraktım artık.. Hayat da gözümden düstü.. Bir ben kaldım günahlarımla basbasa… Sevaplarımın da artık hic bir önemi yok benim icin.. Cehennemi burda yaşadım ben zaten, sensizlige mahkum olarak.. Obür tarafa bir şey kalmadı.. Hatta ruhum bile kalmadı.. Benden geriye koca bir enkaz kaldı sadece.. Ve bir de kırık kalp.. Hepsi o…. Gidiyorum melek yüzlüm… Giderken ki tek temennim; hep mutlu olman, hep huzurlu olman, ne olursa olsun asktan, sevmekten ve özellikle sevilmekten korkmaman olur.. Ben maviye gidiyorum artık melek yüzlüm.. Gidiyorum.. Gidiyorum.. Sonsuz mavide kaybolmaya gidiyorum…
