Yine Bayram Ola

Benim fes ile leğen ile bir türlü benzeştiremediğim, o en çok kokusunu sevdiğin çiçeğin, kimsesizli hali gibi öylece bir yaşamak kaldı. Durduk yerde bütün paketin yükünü üstlenen son sigaranın, kendinden geçik, buruşuk hali çarpıyor gözlerime. Kavruk sancısıyla en derin soluklarım, altı üstü bir otobüsün camına buğu oluyor. Otobüsün camı ağlıyor, yüzünde sanki ben… Anasına avradına sövüp saydığım şehirde, kendi halimdeyim ve en çok �böylemi olacaktı� diyorum. Bilmiyorsun yeni aşkları; aşka her harfi yakıştırıyorlar artık ve başka başka binalar doluyor yalnızlığıma, tekerlemeler değişiyor ve hatta kız kulesinde oturup çay içebiliyorsun artık… 

Havalar soğudu, yağmur yağıyor yine ve ben, beni bilirsin üşümeyi hiç sevmedim. � Öyle bir yağmur ki, bütün hüznümün üstüne yağıyor ve ben hala ağlıyorum aynı soğukta� ki bu da bir türlü değişmeyen diğer yanım, yağdıkça çoğalan yanım� Güneşin üzerine yürüyen bulutlar yetmezmiş gibi, hemen gölgemin kıyısında uzayan uçurumları da rehin tutuyor karanlık. Hani böyle olmayacaktı, zamanı rahatsız tiktaklardan aşırıp, o takvim yapraklarına inat, her mevsim sıcacık olacaktı yüreklerimiz. Üşüyorum, zaman buz gibi� Evimizin, hiç dokunmasan,hiç sesi çıkmayan o yorgun kapısında ömrüm gıcırdıyor şimdi.Ve yine gıkı çıkmıyor şiirlerin,en kalabalık yalnızlıkları yüzünde gördüğüm nineme de susmuştu şiirler.Oysa şiirlerde ninemin elleri hep çocuktu. Ben ona her baktığımda gençliğim yüzünde kırışırdı. Parmak aralarından topladığım bütün acılarını, çocuk bayramlıklarımdaki eteğimde toplayıp �kırıştırdım� gençliğime! Bir vakit gelir bayram olur yine; Ben derim ki yaşamak, direnmek, diretmek yeni bir bayrama. Sen de ki yaşamak, sevmek, koşmak, her anıyla anlamlandırmak hayatı. Ki vakit o vakitse yine bayram ola. Rüzgara ayak uyduran sesler, yokluğunu çarpıyor gözlerime. Nasıl anlatsam ve ne söylesem, yokluğunu böyle bir mezar taşındaki kadar dik yazamam biliyorum. Rüzgara ayak uyduran sesler yokluğunu çarpıyor gözlerime� Dudaklarım, ellerim, alnım yine dokundu yokluğunun mermerden işaretine. Bir vakit gelir bayram olur yine; Ben derim ki yaşamak, direnmek, diretmek yeni bir bayrama. Sen de ki yaşamak, sevmek, koşmak, her anıyla anlamlandırmak hayatı. Ki vakit o vakitse yine bayram ola.