Olur ya..

Öyle bir aşk yaşamalıyız,
öylesine ben olmalısınki o aşkta,
bittiğini söylememeliyim senin gitmen için..
Islığa, ismime ve nefesime ihticacın olmamalı geri dönmen için,
öylesine yüzsüzleşmelisin severken beni..
Git desem de gelmeli,
beni inadına sevmelisin..
Aramanı beklememeliyim ben,
tam sen aklıma düşünce çalmalı telefon..

Beni görmek istediğinde elindeki fotoğraflar az gelmeli,
kapının önüne çöp dökmeye indiğimde,
seni aniden görüvermeliyim karşımda..
Sen benim pejmurdeliğime gülerken,
ben de kendi pejmurdeliğime gülmeliyim..
Bir şey söylemek isterken birbirimize,
ikimizde aynı anda söze başlamalıyız..
Tam sana bir süpriz yapmayı düşünürken ben,
sen hep daha önce davranmalısın,
ve ben her defasında ”kahretsin” demeliyim..

Bu oyun böyle sürüp gitmeli bir zaman..
Ve bir gün çekip gitmelisin,
gitmenle anlamalıyım..
Kızdığın zamanların sesi olmalı kulaklarımda
ve kendimle hesaplaşma fırsatı verişlerin..
Kızmaların ardından bağışlayan yanlarını özlemeliyim,
affetmeni özlemeliyim,
”affet çocukluktu” diyebilmeliyim..
Ve bir gün ansızın demli bir çay kokusuyla gelmeliyim aklına,
geri dönmek istediğinde,
olduğum yerde dizlerimin üstüne çöküp,
gözlerimi kapatıp
kollarımı açıp,
kim gelmiş oyunu gibi beklemeliyim seni..

Farkındaysan bitti artık..
Bu kadar çabuk olmasını istememiştim..
Ama üzülme..
biz değil,
sadece şiir bitti sevgilim..