Bu Yalnızlık Öldürecek Beni

Sana sensizliğimin başkentinden yazıyorum� ne yazdığımı bile bilmeden yaşıyorum bu günlerde bir hüzündür sardı gökyüzümü . Yağmur sadece yanaklarıma ve yüreğime yağıyor buralarda ve senin bastığın yerler kurak� seni sevdiğimi bilmedin ya hani hep isyan ettin ya sevdiğine işte burada kaybettin.. ben seni buldum.. Sen beni kaybettin. kaybolduk sessizliğimizde ben seni bulamadım sensizliğimde.elimde olmadan yırtıp attım bütün anılarımızı ümitlerimi senli kurduğum senden habersiz düşlerimi bir bir döktüm karalığın çukurlarına yırtıp attım bütün fotoğraflarımı sensizken acı veren her şey artık yokkk�.. zamnsız bir sevginin acısını çekiyorum bu günlerde hak etmeyenlere vediğim değerin bedelini ödüyorum�sabah kalkıp işe gidiyorum günaydın diyenim yok öğle oluyor yemek geçmiyor boğazımdan afiyet olsun diyenim yok akşam� akşamlar zaten hüzün yağmurlarının sofrasını kurar bekler beni.. hani sen yoksun ya başka kimsem de yokk.. gurbet acısı zaten yakmış yüreğimi daha yeni yeni emeklerken hayatın tozlu yolarında gurbetin acı nefesini tattım annem babam abimm kardeşlerim onlarsız içtim hasretin sonsuzluk serbetini biter mi bir gün bu yalnızlık bilmiyorum döner misin bulurmusunuz beni burada.. tükenmek üzereyim ama..