Beklemelerim yorgun düştü. Özlemim çoğaldıkça, gelişlerin hep bir adım geri gidiyor sanki. Her geçen dakikada kayıplarım artıyor deli mavisi gözlerimde. Korkma ağlamıyorum eskisi gibi. Dedim ya deli mavisi gözlerimde kayıplarım var. Yokluğunla birlikte seni ve gözyaşlarımı kaybettim. Gökyüzüne donuk bir bakışım var artık. Deli mavin bakmıyor atık eskisi gibi. Saymıyor yıldızları, dilek dilemiyor her kayan yıldızda. Dilek dedim de aklıma geldi. Sen gittin ya tüm dileklerim senle karanlık bir sokaktan peşin ardı terk ettiler beni. Kuş misali hayallerim yok artık. Sen gittin gideli uçmak istemiyorum. Özlemiyorum da portakal ağaçlarımı ve en yüksek tepelerimi. Özlemiyorum rüzgârın yüzüme vuran tatlı esintisini, sert hırçınlığını… Belki de gücüm yok artık yeni bir hayata kanatlarımı açmaya. Yine kendimi kandırıyorum biliyorum sende farkındasın. Uçmaktan vazgeçmezdim ben asla. Hiç bir acı vazgeçtiremedi ki bugüne kadar senin yokluğun vazgeçtirsin ama korkuyorum sensiz uçmaya bu şehirde. Sen gideli günler günleri kovalarken ben hala sensiz kaldığım gecedeyim. Yokluğuna günler alışmadı ki ben alışayım.
Perdelerim hala günlere kapalı. Sanki araladığımda duvarlarıma, odamın her köşesine sinen kokun uçup gidecekmiş gibi geliyor. Sadece geceleri açıyorum tek bir penceremin perdesini. Hiç usanmadan her gece sen gelecekmişsin gibi seni bekliyorum ezberin olan sokaklardan. Karanlık sokaklarda kayboluyor mavilerimin hüzünleri. Düşe kalka geçiyorum geçtiğin kaldırımlardan. Gecenin siyahına çarptığımda anladım ki sen gideli mavimin ışıltısı sönmüş bir mum misali. İlk zamanlar geceye seni haykırıyordum dön diye. Şimdilerde ise susuyorum çıkmaz sokaklarımda.Hiçbir yıldız aydınlatmıyor senli çıkmazlarımı.Zaman zaman korkuyorum karanlıktan sanki o karanlık beni tüketecekmiş gibi boğuyor siyahında.Ama sonra aklıma hemen senli rengarenk bahar tadında anılar canlanıyor.Evet sen benim en sert kışlarımda bile baharımdın.Yüreğimde rengarenk açan çiçeklerimdin… Gecelerimin karanlığını yırtacak bahar tadını bekliyorum.Deli mavi gözlerim seni…Hiç vazgeçmedim beklemekten vazgeçmeyeceğimde.Seni bekliyorum.
Arkadaşım, kardeşim yada Fahriye hanım,
Üstad Mevlana C.R ne demiş bak :
Duydum ki Bizi Bırakmaya Azmediyorsun Etme
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme
Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme
Ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
Bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme
Ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme
Sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme
Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme
Ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme
Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme
Bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun sen mavediyorsun etme
Harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme
İsyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme // Mevlana Celaleddin Rumi
Şu gelipte geçen dünyada umarım özledigimiz başka şeyler de vardır ..
Ne kadar anlamlı ve doğru tşk ederim…