Gidenin Kalanı.

Savruldum,bilmediim şehirlere. Ardından kilit üstüne kilit vurduuğm yüreğimi göstermedim kimselere. Kendimle boğuşup durdum Günlerce. Gecelerce.. Böyle başladı aslında bu hikaye.. Bir gidişin öyküsünü anlatıyor,kalanın dilinden kalana kalan acı ile. Güçsüzlüğüne yenik düşmüş bir bünye ve gitmeyi seçen korkak bir yürek başrolde. Sıra fon müziğinde. Hangi şarkı anlatır ki?Hangi ses hissettirebilir bu hisleri? İşte ilk sahne. Kapalı bir kapının önünde beklemkte kalan,gözyaşları yağmur olup dökülüyor yanaklarından.Yaşadığı her ana lanet ederken,yaşadıkları gelip geçiyor gözlerinin önünden. Bir resim çıkarıyor göğsünden. birlikte tebessüm ettikleri görüntüden oluşan,kalan mutluluktan uçarken,düşünceli bakıyor giden. Yeni farkediyor bunu. Oysa o gün nasılda mutluydu.. Ağlamaya başlıyor yeniden. Ve sahne senin,giden. Bomboş evin en kuytu köşesinde bir koltuğa uzanmış düşünüyor. Pişman mı,değil mi karar veremiyor. Elinde bir sigara. İçine her çekişinde daha da bağlanıyor anılara.Onun aklına gelen ilk görüntü ise teklif ettiği an kalana. Ne kadar da heyecanlıydı. ‘Hayır.’ demesinden korkuyordu,çok beklemişti bu anı.Yapmalıydı. Kalan o gün çok farklıydı,herkesten farklı. Bu gideni kalana daha da bağlamıştı. ‘Evet.’ cevabıyla gelen gülüşmeler ve birbiri ardına geçip giden mutlu günler.. .. Öylesine dalmıştı ki sigarasının bittiğini fark etmedi. Kalan susmak nedir bilmeden ağlarken Çıkıp geldi giden. Son kez baktı sevdiği kıza,dökülen gözyaşlarına ve ardında kalan yaşanmışlıklara. Kollarını açtı hiç konuşmadan. Ve öylece bekledi gözlerini açmadan. Gelmedi kalan. Kalkıp da sarılmadı candan.

Ağladı,ağladı,ağladı.. Ama kalkmadı. Kalkıp da sarmadı. Belli ki yarası çoktu,kırgındı. Beklemedi giden,gitti yeniden. hiçbir şeye sabrı yoktu. Zaten bu aşkı yokuşa sürükleyen de buydu; Gidenin sorumsuzluğu. Kalan yavaşça doğrulup içeri girdi ve kapıyı kilitledi. Odasına geçti,ağlamaya devam etti. Giden mi? O gitmeye devam etti. Belki kalan ‘Kal..’ demedi Ama kalırdı kalmak isteseydi.. Böyle bitti. Unuttular mı peki? Belki. Hem hangi aşk ölümsüz ki? Sızlayan yerinden tutunmalıydı hayata..Öyle ya giden gideli çok olmuşken orada kalmanın faydası ne ola?… Hem açıldı kapılar yeni sevdalara. Gitmeye devam ettiği yerden tutundu giden hayata.Tek bir iz bırakmadan kalana. Kalan,kalmaya devam ettiği yerden katılmadı hayata..Kaldığı yerden kalkarak uzandı sevda yüklü yeşil dallara. Belki karşılıkız sevdi,velki çok acı çekti,belki o da gitti. Kırgınlık,kızgınlık? Geldi de geçti… Giden ne yaptı bilinmez. Ama kalan bunca çekilenlerin ardından mutlu son ile bitirdi hikayeyi. Gidenin kalanı,tozlu raftaki yerini aldı.