Nicedir kan damlıyor gözbebeklerimden;
geceleri felçli uyuyor, yarım uyanıyorum.
Ellerinsiz üşüyorum,
yaşamak mı denir buna?
Seninle öyle çok şey yaşadık ki…
Nasıl kaldırırsın gözlerimi şimdi rafa?
Uyurgezer dizlerimde masallar uyanmadı daha;
gitme sevgili gidersen ölür yıldızlar kucağımda.
Şimdi kemikten ibaret yüzüm,
yavan bakışlar oturdu kentin kaldırımlarına.
Sensiz kelimeler sıtmalı,kelimeler kangren;
gitme sevgili sensiz yıllanmış bir kahırım ben.
Şimal rüzgarlarına bıraktım saçlarımı;
gelmeden büyümek yok ömrümün en güzel koyu.
Gül bebeğin sana aşık,sana sevdalı.
Unuttun mu ömürlüktü yola çıkışımız,
unuttun mu birlikte avuçlayacaktık gökteki ayı?
geceleri felçli uyuyor, yarım uyanıyorum.
Ellerinsiz üşüyorum,
yaşamak mı denir buna?
Seninle öyle çok şey yaşadık ki…
Nasıl kaldırırsın gözlerimi şimdi rafa?
Uyurgezer dizlerimde masallar uyanmadı daha;
gitme sevgili gidersen ölür yıldızlar kucağımda.
Şimdi kemikten ibaret yüzüm,
yavan bakışlar oturdu kentin kaldırımlarına.
Sensiz kelimeler sıtmalı,kelimeler kangren;
gitme sevgili sensiz yıllanmış bir kahırım ben.
Şimal rüzgarlarına bıraktım saçlarımı;
gelmeden büyümek yok ömrümün en güzel koyu.
Gül bebeğin sana aşık,sana sevdalı.
Unuttun mu ömürlüktü yola çıkışımız,
unuttun mu birlikte avuçlayacaktık gökteki ayı?
Seni seviyorum,
seni sevmek için tek bir nedenim olmasa da.
Yanındayım;
herkes gidip bir ben kalsam da.
Yüreğindeyim;
sevdam kazılı orada.
Sesin kırılsa da, üşüse de parmak uçlarım a
dımı sen söylerken,
artık "sevmiyorum, git"diye haykırsa da gözlerin,
söyle ellerimi nereye koyayım,
bu kalbi senden gayrı kime emanet edeyim?
Gül bebeğin yalnız,
gül bebeğin sana aç,sevgine susuz…
Gel artık çağlar açıp çağlar kapatan Fatih’im,
gem adüıt asırlara hükmeden Kanuni’m!
Hayat seninle güzel,
sensiz doğan günü neyleyim!
