Her nereye koşmak istesem gücümü toplayacak dermanı bulamıyorum; yüreğimde ve sonra bacaklarımda.. Her ne söz söylemek istesem gırtlağımı rahatlatacak serinlik bulamıyorum; düşüncelerimde ve sonra dilimde.. Her ne olursa olsun olmak istesem ne biri var arkamda sırtımı sıvazlayacak, ne olmayan biri var gelip saçımı okşayacak..
Bir sancı var, yine dolanıyor
Göğüs kafesim mahkum olmuş
Nefesi hayli güç alıyor
Hayalet karşımda hayal olmuş susuyor…
Uzun süredir hiçbişey yapmıyorum ama vücüdum sanki yeni savaştan çıkmış gibi halsiz ve bitkin bir vazaiyette. Elime ağır birşey alsam yıkılacak gibi oluyorum,belim tutmuyor.. Bazen ayağa kalkmak bile tonlarca ağırlıkta bir kayayı kaldırmaktan zor geliyor.. Anlıyorum.. Beden değilde ruh eksik kalmış beslenirken!!
Ne soğuk eskisi gibi ısıtıyor yüreğimi
Ne karanlık ortaya çıkarıyor göremediklerimi
Bir vesikalık fotoğraf kadar yakın duruyorsa da
Bir boy aynasının arka tarafında
Yüzünü veya yüzsüzlüğünü elleriyle kapatmış bir hayal aslında…
yüreğine salık çok güzel olmuş
ne desemki …ne sölesem boş kalıcak ama . kendimi okudum sanki .ruhum besinsiz kalmış;(harihaydı tebrikler
…bitmeyen çok cümlemiz var aslında söylenmedik içimizde kalan…söyleyemediğim sözlerimi anlattığın için teşekkürler harika bi paylaşım..